رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی با میانجی‌گری اهداف پیشرفت در دانشجویان پرستاری

تاریخ دریافت 14/11/1394 تاریخ پذیرش 22/01/1395 چکیده پیش‌زمینه و هدف: دانشجویان پرستاری یکی از طبقات مؤثر در سلامت جامعه هستند و خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی می‌تواند به افزایش سازگاری در پذیرش مسئولیت مهم شغلی در این دانشجویان بینجامد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی با میانجی‌گری اهداف پیشرفت در دانشجویان پرستاری تدوین گردید. مواد و روش‌ها: 75 نفر از دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی شیراز به‌طور تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه‌های خودکارآمدی تحصیلی اون و فرامن، جهت‌گیری هدفی میدگلی و همکاران و سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد و داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با کمک نرم‌افزار AMOS و SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: شاخص‌های برازندگی مدل نشان داد که مدل پیشنهادی برازنده داده‌هاست (043/0 RAMSEA=، 98/0 GFI=، 97/0 NFI=، 91/0AGFI= ). همچنین اثر مستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر سلامت عمومی معنی‌دار بود (41/0 Beta= و 05/0 P<) و نیز اثرات غیرمستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر سلامت عمومی از طریق اهداف تبحری (39/0 Data=)، اهداف رویکردی (33/0Data=) و اهداف اجتنابی (31/0-Data= ) معنی‌دار بودند. بحث و نتیجه‌گیری: خودکارآمدی تحصیلی هم به‌طور مستقیم و هم از طریق اهداف تبحری، رویکردی و اجتنابی بر سلامت عمومی اثر می‌گذارد. بنابراین ایجاد خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان پرستاری می‌تواند انگیزه درونی و حس شایستگی و درنتیجه سلامت عمومی آن‌ها را ارتقاء بخشد.